Etyka w zawodzie opiekuna
Zawód opiekunki jest bardzo ważnym, wymagającym oraz odpowiedzialnym zawodem. Opiekunka sprawująca opiekę nad swoim podopiecznym, staje się kolejnym członkiem rodziny, który zostaje obdarzony zaufaniem.
Czym jest etyka zawodowa?
Etyka zawodowa to zespół zasad i norm określających, jak z moralnego punktu widzenia powinni zachowywać się przedstawiciele danego zawodu.
Do najważniejszych zasad etycznych należą:
- Szacunek – do drugiego człowieka wyrażany jest poprzez uśmiech, przyjazny, spokojny ton głosu, kulturalny język, powitanie, pożegnanie, grzeczne gesty, słuchanie bez przerywania, mówienie z życzliwością o innych a także poszanowanie cudzej własności, akceptowanie poglądów i opinii, kultura osobista, dbałość o dobro innych;
Szacunek wyraża się także w tolerancji, akceptacji inności oraz miłości (sympatii, wrażliwości, ciepła).
- Empatia – współczucie, współprzeżywanie, myślenie „sercem”;
- Gotowość do niesienia pomocy innym;
- Wrażliwość na krzywdę i nieszczęście;
- Odpowiedzialność – to obowiązek moralny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji;
- Wrażliwość – do drugiego człowieka, to dostrzeżenie go ze skupieniem na szczegóły;
- Zaufanie – to najważniejsza relacja, jaka może powstać pomiędzy ludźmi, jest podstawą szacunku, wzajemności, opieki, troski szczególnie w kontakcie z osobą starszą. Zaufanie buduje się bardzo długo;
- Uczciwość;
- Tolerancja – szanowanie innych osób oraz ich poglądów i opinii;
- Opiekuńczość i dawanie bezpieczeństwa;
Od opiekuna oczekiwana jest wrażliwość, dyskrecja, wsparcie, delikatność i szacunek, które pozwolą podopiecznemu czuć się komfortowo i bezpiecznie. Poszanowanie poglądów innych ludzi jest sprawą kluczową w pracy z drugim człowiekiem.
Osoby, które opiekują się starszymi ludźmi powinny dostosować swoją pomoc tak, aby nie naruszyć poczucia własnej wartości, potrzeby szacunku i serdeczności swoich podopiecznych. Istotna jest również cierpliwość oraz zainteresowanie.
„