Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) stworzyła listę zawodów, które najbardziej sprzyjają depresji. Na liście znalazły się osoby pracujące w ochronie zdrowia, nauczyciele i sprzedawcy. Jednak niechlubne pierwsze miejsce w tym zestawieniu przypadło opiekunom osób starszych. Dlaczego zawód opiekuna osób starszych znalazł się na szczycie listy i co zrobić, żeby zminimalizować ryzyko zachorowania? Zapraszamy o lektury.
Praca wyczerpująca fizycznie i psychicznie
Praca opiekuna osób starszych jest niezwykle trudna, wyczerpuje i ciało, i umysł. Wymaga nieustannej uważności, często wykonywana jest 24 godziny na dobę. Opiekunka, nawet jeśli nie wykonuje określonych czynności przez całą noc i dzień, to ciągle jest w stanie czuwania, podopieczny w każdej chwili może jej potrzebować. Taki stan rzeczy sprzyja zaniedbaniu podstawowych potrzeb opiekuna, takich jak jedzenie, odpoczynek, sen. Opiekunowie osób starszych często są zwyczajnie zmęczeni, a chroniczne zmęczenie powoduje spadki nastroju i sprzyja depresji.
Brak efektów pracy podstawowym czynnikiem sprzyjającym depresji
Eksperci zaznaczają, że to właśnie brak efektów pracy jest czynnikiem, który stawia pracę opiekuna osób starszych na tak wysokiej pozycji na liście zawodów sprzyjających depresji. Większość ludzi, którzy wykonują określoną pracę, widzą jej efekty – np. lekarz, który prowadzi pacjenta, ma szansę obserwować jego powrót do zdrowia, nauczyciel, który uczy danego przedmiotu może podziwiać efekty swojej pracy, kiedy uczniowie osiągają dobre wyniki w konkursach tematycznych, sprzedawca może cieszyć się osiągnięciem zakładanego wyniku sprzedaży itp.
W pracy opiekuna osób starszej brakuje „nagrody. Podopieczni podupadają na zdrowiu, ich stan pogarsza się, czasem odchodzą. I żadne starania opiekuna nie są w stanie tego zmienić. Bez względu na to, jak dobrze opiekun wykonuje swoją pracę, nie może liczyć na jej pozytywne efekty.
Waga podziękowania uśmiechem
Choć opiekunki dzieci też zagrożone są wystąpieniem depresji, to w jednak mniejszym stopniu. Dzieje się tak dlatego, że dzieci są wdzięcznym obiektem opieki. Ich ciągły rozwój, który prowadzi do tego, że opiekun widzi efekty swojej pracy i ma poczucie, że z każdym kolejnym dniem jego praca jest łatwiejsza. Dzieci mają też w sobie naturalną radość życia, którą zarażają opiekunów. Opieka nad dzieckiem daje dużo pozytywnych odczuć, a codzienne czynności higieniczne nie są tak obciążające fizycznie.
Lepiej zapobiegać niż leczyć
Świadomość tego, że opiekunowie osób starszych są zagrożeni depresją daje możliwość zapobiegania chorobie. Będąc w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia depresji, powinnaś maksymalnie skupić się na tym, żeby zachować możliwy komfort psychiczny fizyczny, dlatego:
- w miarę możliwości dbaj o sen i wypoczynek, pamiętaj, że kiedy Tobie „skończy się paliwo”, nie zadbasz o seniora,
- dbaj o ciało – nie zapominaj o regularnych posiłkach, są konieczne być mieć siłę do pracy,
- kiedy masz gorszy dzień powtarzaj sobie, że twoja praca, choć trudna, jest ważna i potrzebna, robisz rzeczy wielkie, to dzięki Tobie starszy, schorowany człowiek ma szansę na godną starość,
- rozmawiaj i opowiadaj o swoich problemach, troskach, trudnościach, o tym co czujesz, pokrzepiająca rozmowa potrafi zdziałać cuda, jeśli nie czujesz się rozumiana przez najbliższych, na pewno zrozumieją Cię inne opiekunki,
- okazuj emocje – płacz jeśli potrzebujesz, nie bój się tego, że jesteś smutna czy zła, masz do tego prawo
- pamiętaj, że depresja to choroba a nie powód do wstydu. Jeśli podejrzewasz u siebie stany depresyjne, koniecznie umów się na wizytę u lekarza psychiatry.
