Anna lepiej gotowała, Barbara wydawała mniej na zakupy. Marianna co tydzień myła okna i chętnie pracowała w ogrodzie. Podopiecznym zdarza się porównywać opiekunkę z jej poprzedniczkami, oczywiście w tym zestawieniu obecna w domu opiekunka wypada gorzej. Co robić w takiej sytuacji? Jak sobie radzić z porównywaniem i krytyką?
Prawda czy opinia?
Co myślisz, gdy twój podopieczny mówi, że poprzednia opiekunka gotowała lepiej? Niektóre opiekunki przejmują się i jest im zwyczajnie przykro, inne się denerwują i mają ochotę powiedzieć „jak Ci nie smakuje, to nie jedz”, jeszcze inne reagują oburzeniem.
W sytuacji, w której ktoś nas krytykuje lub porównuje w pierwszej kolejności należy uświadomić sobie, że to, co słyszymy, nie jest prawdą dla nas, ale jedynie opinią. Jeśli senior mówi „Anna gotowała lepiej”, nie oznacza to wcale, że gotowała lepiej. Może w ten sposób oczywiście podkreślać, że jedzenie poprzedniczki smakowało mu bardziej, ale może też dawać do zrozumienia, że ją polubił, że za nią tęskni, że czuje do niej sentyment. Co można zrobić gdy słyszymy taką opinię? Warto zastanowić się co tak naprawdę kryje się za tym porównaniem i odpowiedzieć krótko, ale z uśmiechem. Można powiedzieć np. „cieszę się, że jedzenie przygotowywane przez Annę Ci smakowało, mam nadzieję, że do mojej kuchni też się przyzwyczaisz.” Taki komunikat kończy zazwyczaj wymianę zdań i nie prowadzi do eskalacji negatywnych uczuć.
Kłamstwo ma krótkie nogi
Od naszych podopiecznych możemy usłyszeć różne rzeczy, np. że nasze poprzedniczki często myły okna, sprzątały piwnice i grabiły liście w całym ogrodzie. Czy to prawda? Nie zawsze tak musi być. Seniorzy mogą naginać rzeczywistość, żeby spróbować wymusić na opiekunce wykonywanie większej ilości obowiązków. Jak wtedy reagować? Możesz próbować dochodzić prawdy – zazwyczaj rozmowa z koordynatorem z firmy powinna być pomocna, można zweryfikować czy poprzednia opiekunka robiła te wszystkie rzeczy, o których mówi podopieczny. Jeśli senior kłamie, prawda szybko wyjdzie na jaw. Nie zawsze jest to jednak konieczne, czasem lepiej odpuścić dochodzenie do prawdy i skupić się na swoich obowiązkach. Może i Anna sprzątała piwnicę, ale nie oznacza to wcale, że Ty także musisz to robić. Możesz powiedzieć wtedy: „Rozumiem, że Anna to robiła, ale nie należy to do moich obowiązków, ja tego nie zrobię”. To grzeczny, ale asertywny komunikat.
Jesteś wystarczająco dobrą opiekunką
Porównywanie się do nikogo nie prowadzi do niczego dobrego, niczemu nie służy. Nawet jeśli gotujesz gorzej niż poprzednia opiekunka, sprzątasz rzadziej niż ktoś inny i inaczej układasz poduszki, nijak nie świadczy to o jakości twojej pracy. Zapewne masz inne talenty i zalety. Może masz większą wiedzę medyczną, może jesteś bardziej cierpliwa lub pogodna. Nie musisz być taka jak inni. Ważne, żebyś wywiązywała się ze swoich obowiązków. Jeśli spełniasz warunki umowy, jesteś przy tym kulturalna, starasz się wykonywać swoją pracę dobrze, to znaczy, że jesteś wystarczająco dobrą opiekunką. Nie porównuj się z nikim innym, nie pozwalaj się oczerniać ani krytykować. Zachowaj spokój, profesjonalizm i pamiętaj, że jesteś sobą. Dołóż do tego uśmiech, a wszystko się ułoży.
