Osoby w wieku starszym narażone są w większym stopniu na występowanie różnego rodzaju schorzeń. Problemy te dotyczą większości ludzi- tu natura jest sprawiedliwa. Każdy z nas się starzeje. Tej sprawiedliwości jednak nie ma już w rodzaju dolegliwości, jakie dotykają kobiety i mężczyzn.
Niektóre z dolegliwości pojawiających się w starszym wieku częściej dotyka mężczyzn, inne zaś przydarzają się raczej kobietom. Dziś właśnie o tych kobiecych chorobach wieku starszego będziemy pisać. Wszak kobiety żyją statystycznie dłużej. Częściej, więc opiekunki trafiają do domów, gdzie wsparcia wymaga seniorka.
Największe zmiany w kobiecym organizmie zachodzą na wskutek menopauzy. Ten olbrzymi spadek poziomu hormonów płciowych jest swoistym szokiem dla organizmu. Nie pozostaje to bez echa na późniejszy, pomenopauzalny stan zdrowia „piękniejszej części świata”. Najczęściej to właśnie kobietom w wieku starszym zdarzają się:
Choroby serca
Prawdą jest, że w młodszym wieku, to panowie częściej miewają zawały serca. Jednak proces starzenia się kobiet i rewolucja hormonalna powodują, że w późniejszym okresie życia to panie właśnie częściej dopadają dolegliwości sercowe. O ile męski zawał zazwyczaj jest poprzedzany szeregiem niepokojących objawów, o tyle u seniorek niestety często bywa on zaskoczeniem i dla samej chorej, jak i dla jej otoczenia. Szczególnie u osób starszych, więc niepokój powinny wzbudzić bóle w klatce piersiowej, duszności, czy też promieniujący ból ręki. Jeśli takowe zauważymy u naszej podopiecznej, należy bezwzględnie wezwać pomoc medyczną. Czasem liczy się tu każda sekunda. Damski zawał serca bywa bowiem niestety bardziej zabójczy, niż ten, który przydarza się mężczyznom.
Nowotwory
Choroby nowotworowe mogą zdarzyć się wszystkim, niezależnie od wieku. Są jednak pewne odmiany choroby, które dotykają kobiet, zwłaszcza w wieku starszym. Dotyczy to głównie nowotworów piersi i oraz szyjki macicy. Niestety, im bardziej zaawansowany wiek, tym rzadziej panie przechodzą profilaktyczne badania u lekarza ginekologa. Zdarza się, że specjalistyczna opieka jest poszukiwana dopiero w bardzo zaawansowanym stadium choroby, gdy leczenie jest już bardzo skomplikowane i często niestety kończy się niepowodzeniem. Ważne zatem jest stałe monitorowanie zdrowia i regularne badanie.
Problemy z nietrzymaniem moczu
Kolejną typową damską dolegliwością są problemy z nietrzymaniem moczu. Jego przyczyną zazwyczaj jest osłabienie mięśni dna miednicy. Dodatkowo problem zwielokrotniają przebyte porody (zwłaszcza, gdy przebiegały one z komplikacjami). Początkowo problem pojawia się podczas wzmożonego wysiłku. Niestety nieleczony problem ulega pogłębieniu i z czasem bardzo utrudnia życie. Na szczęście jest to przypadłość, którą można leczyć. W złagodzeniu objawów natomiast może pomóc stosowanie dyskretnych wkładek dostępnych w aptekach. W opiece nad starszą osobą leżącą trzeba zwrócić szczególną uwagę na higienę, gdyż nietrzymanie moczu potęguje możliwość wystąpienia odleżyn.
Wypadanie narządów rodnych
Ta przypadłość podobnie jak nietrzymanie moczu pojawia się szczególnie u pań, które przebyły skomplikowane, ciężkie porody. Również na jej wpływ maja zmiany hormonalne zachodzące podczas menopauzy. Niedobór estrogenów i zmniejszona elastyczność tkanek nie pomaga. W zależności od stadium choroby stosuje się różne metody jej leczenia. Bardzo ważne jest jednak możliwe szybkie jej zdiagnozowanie. Znów wracamy więc do tematu konieczności wykonywania regularnych badań. Konieczność wykonywania cytologii co dwa lata jest obowiązkiem, który kobieta ma do końca życia.
Kruchość kości
Jest to kolejna, typowo damska przypadłość. Osteoporoza jest uznana przez Światową Organizację Zdrowia za chorobę cywilizacyjną. Jest to utrata gęstości kości prowadząca do ich nadmiernej łamliwości. Dotyka w szczególności drobne, szczupłe kobiety. Jak w każdej chorobie liczy się profilaktyka. Ludzki szkielet odbudowuje się przez całe życie. Jednak już po 30 roku życia proces ten mocno spowalnia. Należy go wspomóc poprzez odpowiednią, bogatą w witaminę D dietę. Bardzo ważne jest również zachowanie odpowiedniej aktywności fizycznej. Jeśli opiekujemy się osobą cierpiącą na tę przypadłość należy pamiętać, że leczenie trwa do końca życia. Poza odpowiednio zbilansowanym posiłkiem chora powinna dbać o to, by unikać sytuacji, w których może dojść do urazów. Nawet błaha z pozoru sytuacja może prowadzić do poważnego złamania. Bardzo groźne są zwłaszcza urazy kości udowej i miednicy. Prowadzą one bowiem do długotrwałego unieruchomienia chorego, co z kolei może powodować kolejne dolegliwości.
„